Kontynuuję temat zastosowania noktowizora do potrzeb astronomii. Tym razem bierzemy na tapetę P8079HP gen 1. Są tutaj  w jednym miejscu wszystkie dostępne zebrane informacje z internetu.

WSTĘP.

 

Można kupić na rynku noktowizor P8079 lub P8079HP.

P8079HP jest to bardziej zaawansowana lampa niż P8079, ale wydajność jest podobna. Wersja HP ​​ma wbudowany regulator, ale obie lampy pobierają 6V. P8079HP jest  najlepiej wykonaną lampą kaskadową Gen1 na rynku. Urządzenie to przewyższa wszystkie dostępne na rynku noktowizory Gen 1 i Gen 2 z NT cyfrowymi włącznie. Wzmocnienie sygnału wynosił 125000 X i jest ono absolutnie imponujące!

P8079HP ma najlepszą rozdzielczość wśród Gen 1 i to przy niskiej cenie. Jest on duży, ale warty wysiłku ze względu na łatwość korzystania z różnymi obiektywami, w tym z teleskopem, kamerami lub aparatami.
Niektórzy ludzie myślą, że wykorzystując noktowizor chodzi o zastąpienie zwykłego oglądania, ale tak nie jest.  To tylko akcesorium i jak każde akcesorium może pomóc teleskopowi w oglądaniu rzeczy, których inaczej nie można zobaczyć. Na przykład, patrząc na gromady kuliste, powiedziałbym,  że wzmacniacz skutecznie zwiększa aperturę zakresu o co najmniej dwa razy, a może nawet trzy razy. Jeśli chodzi o wybór między widzeniem wielu ostrych gwiazd w gromadzie kulistej lub widzeniem słabego szarego koła bez szczegółów, kwestia zieleni staje się tutaj nieistotna.

P8079HP jest bardzo trudny do pobicia w kategorii koszt/wydajność. Nowe noktowizory najwyższej klasy A można kupić na ebay za około 100 USD . Mają one ogromne wzmocnienie do 125 000X.

 

BUDOWA I PARAMETRY TECHNICZNE.

 

Budowa wewnątrz P8079HP.

 

Jest to noktowizor 1 generacji w układzie 3 – kaskadowym, co w odbiorze daje porównywalną jasność obrazu do noktowizorów Generacji 3. Rozdzielczość wynosi wg różnych źródeł 40 lub 64 linii na 1 mm. W porównaniu do noktowizorów generacji 2 i 3, które mają rozdzielczość od 24 do 64 linii na 1 mm, jest to doskonała rozdzielczość przy wyjątkowo niskim poziomie szumów. Średnica wejściowa to 35,7 mm (użyteczna to 25mm), a wyjściowa to 25 mm. Więc filtry w oprawach 1.25″ można spokojnie stosować. Jednak największym zmartwieniem są  bardzo duże gabaryty i waga 0.9 kg, co w połączeniu z dodatkowym osprzętem np.: obiekty i okular robi już wagę około 1.5 kg. To już kawał sprzętu na statyw. Średnica zewnętrzna wynosi 70 mm, zaś długość to 196mm. Siła obciążenia łożyska nie może przekroczyć 100 newtonów (10 kg).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Specyfikacja.

Zasada działania NT 3 kaskadowego.

Podstawowe światło szczytowe P8079PH mieści się w granicy 470-660 nm.

 

Wykres okna pracy P8079HP

Waga tego urządzenia może powodować, że ustawienie go na dobsonie spowoduje spadek tuby w dół. Potrzebna będzie przeciwwaga.

Rura kaskadowa jest technicznie Gen 1, ale używa ona trzech lamp w rzędzie, połączonych światłowodem aby wzmocnić każdy kolejny stopień. Praktycznie jest więc to jak Gen1 do potęgi 3. Podczas gdy normalny noktowizor Gen1 ( Gen1 +) może osiągnąć wzmocnienie do 500x. Tutaj kaskada wykorzystuje dodatkowe stopnie, aby uzyskać dodatkowe wzmocnienie.

Kaskady porównywane są  bardzo dobrze do Gen3 i mają mniej więcej taką samą jakość, jak wcześniejsze modele Gen3. Może nie konwertują fotonów na elektrony tak wydajnie (około 25% wydajności generatora Gen3), ale mają niezwykle mały szum własny i bardzo wysokie wzmocnienie. Typowy noktowizor Gen3 ma maksymalne wzmocnienie około 50 000, podczas gdy najwyższej jakości lampa kaskadowa może osiągnąć około 125 000 X wzmocnienia przy znacznie niższych poziomach szumu. Jeśli chodzi o surowe wzmocnienie, zysk jest około 8 razy wyższy niż w przypadku Gen3.

Pod kołnierzem są dwa pokrętła do regulacji wzmocnienia (Gain) i napięcia (Voltage).

Gdy ustawimy tubę na gumach od ekranu i skierujemy do siebie gniazdo na śrubę do „plusa”, będzie ono na godzinie 6:00, to śruby regulatorów są mniej więcej na godzinie 2:00.
Te śruby są rzeczywiście malutkie.

 

OBIEKTYW

 

Jedną z jego wad jest dość mocne zakrzywienie pola widzenia przy brzegu. Efekt „rybiego oka” jest dość irytujący, ale można zmniejszyć go stosując  soczewkę asferyczną 25  lub 30 mm i przymocowując kamerę bezpośrednio do soczewki okularowej.

Jako obiektywu stosuje się najczęściej 50 mm F/1.4 lub nieco ciemniejszy do F/2.0. Na Amazon można kupić taki za 36 USD RainbowImaging 50MM F1.4 TV Lens for Sony NEX E. LINK.

Warto też za 7 USD dokupić adapter do tego obiektywu Fotasy 16mm C Mount Lens to Micro 4/3 Adapter

Oraz pierścienie

Montaż obiektywu. Aby zamocować obiektyw w zasadzie przykleić adapter obiektywowy do wywierconej dziury w zaślepce 3″ rury PVC (75mm). Następnie wkleić tą rurę z adapterem do noktowizora. Odległość między obiektywem, a noktowizorem zależy od obiektywu i wynosi do 35 mm.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Użycie różnych obiektywów. Można używać różnych obiektywów, z różnymi mocowaniami.

Największe znaczenie dla obrazu ma wskaźnik F,  czyli jego światłosiła. Oto przykład:

F 1.4 ma tylko połowę światła obiektywu F1.0.
F 2.0 ma jedną czwartą światła obiektywu F1.0.
F 4.0 ma szesnastą część światła obiektywu F1.0.
F 8 ma 1/32 światła obiektywu F1.0.
F 16 ma 1/64 światła obiektywu F1.0.

Aby zrozumieć liczbę F – ilość światła przepuszczanego ogólnie, w porównaniu z F1.0 wynosi około 1 / F * F – Więc dla obiektywu F3.6, światło przepuszcza tylko około 1/12     z F 1. W F 2.0 tracimy już 75% światła, które mogłoby być użyte, gdyby był obiektyw F1.0.

Dzięki kaskadzie, podobnie jak w przypadku Gen3 i ALL tech, światłosiła F obiektywu ma kluczowe znaczenie dla obrazu. Więc trzeba  wzmocnić światło tak bardzo, jak to możliwe wykorzystując jak najmniejsze F, aby uzyskać jak najwięcej światła do lampy.

Dlatego zalecane jest  F 1.4 lub szybszy.

 

OKULAR

 

• Wysoki rozmiar okularu 25-30 mm plossl daje tylko około 70-80% pola widzenia  ekranu wzmacniacza. Niestety ognisko okularu znajduje się wewnątrz tulejki i trzeba ją skracać. Zwiększą się również „kropki” szumu tła, które można zobaczyć indywidualnie. Nie jest to problem z jasnymi obiektami, ale słabsze cele trudniej odróżnić od kropki. Rozwiązaniem przy słabych obiektach jest użycie niższego powiększenia. Szczęśliwie Plossl 25-30mm da najlepszy obraz i najbardziej go spłaszczy. Wszystkie doskonałe  do teleskopu okulary: Naglery, Pentaxy, Ethosy, Delosy, ES itp.  kompletnie nie nadają się do tego noktowizora. Wiele osób używa okularów mikroskopowych o powiększeniu 5X lub 10X.

Na allegro można kupić taki zestaw:

LUPA ZEGARMISTRZOWSKA 3,5X 5X 10X ZESTAW na oko

Ekran wzmacniacza wypełnia tylko około 70% pola widzenia lupy 5x. Dzięki czemu tło staje się jednolicie szaro-zielone zamiast widocznych pojedynczych kropek. Komplet okularów Plossl 25-30 mm oraz lupy 5 X i 10 X powinno wystarczyć. Z czasem Plossl 25-30 mm staje się zbędny.

Instalacja okularu.

Będzie potrzebna rura PVC 3″ z przejściem na 1.25″. Do tego dajemy rurę gwintową 1.25″ (32 mm). W adapterze należy wywiercić otwór, tak żeby pasowała do niego lupa powiększająca. Całość wklejamy (np. klejem na ciepło) po stronie ekranu. 

Przykład montażu okularu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Przyda się też gumowa osłonka na oko

Zasilanie.

• Dodatni przewód skręć śrubką do odpowiedniego otworu. Nie powinno się lutować przewodu, bo może to spowodować rozłącznie przewodów wewnątrz tuby! Ewentualnie zadbajmy, aby czas lutowania był jak najkrótszy do 5 sek. Dobrze jest też zabezpieczyć dodatkowo przewody klejem na gorąco, aby przypadkowo się nie oderwały. Niestety ja nie dałem znaleźć takiej śruby, żeby pasowała do otworu. Próbowałem kilkadziesiąt różnych śrub, ale gwint w tym NT jest jakiś inny.

Przewód ujemny podłącz do metalowego pierścienia. Trzeba koniecznie dobrze przetrzeć miejsce lutowania papierem ściernym, bo jest naniesione jakieś zabezpieczenie ochronne.

W żadnym razie nie włączaj noktowizora przy świetle! Spowoduje to jego uszkodzenie.

Wystarczy podłączyć dwa lub cztery paluszki AA lub AAA 1.5 V. Napięcie musi zawierać się 3-6 V.  P8079HP zawiera zabezpieczenie przeciążeniowe. Maksymalne napięcie to 6.75 V i maksymalny prąd to 50 mA. Komplet baterii wystarcza na wiele tygodni i nie trzeba ich wymieniać.

Można tutaj kupić takie pudełko na baterie.

Lub dwie baterie 2032 3V. LINK.

Ja kupowałem TUTAJ.

Wykończenie.

Całość wraz z czarną farbą w sprayu.  Wszystko musi być pomalowane czarną farbą od środka i szczelne. Najlepiej wyciągać na dzień baterię.

 

Tutaj można kupić gotowy zestaw. Nie wysyłają do polski.

 

Obudowa może również wyglądać tak .

 

FILTRY.

Z Filtrami H-Alfa można zobaczyć mgławice wodorowe tak samo dobrze, jak w noktowizorach 3 generacji (obraz nieco ciemniejszy). Obraz ma bardzo niski szum.

Dla Gen 1 i Gen 2 (w przeciwieństwie do Gen 3) filtry szerokopasmowe (np.: Orion UB) działają lepiej niż wąskopasmowe (H-Alfa).

Z filtrów H-Alfa jest polecany ten Optical FIlter Astronomy 656.3 Ha 10nm 1.25″ Eyepiece

Oto przykłady zastosowania filtrów H-Alfa.

Obok filtra H-alfa  najlepszy efekt daje filtr Baader 495 nm long pass (żółty). Odcina całe pasmo od 0 do 495 nm, a pozostałe jest całe widoczne. Blokuje on skutecznie zanieczyszczenie światłem. Można też kupić taki filtr za grosze na Aliexpress. Największą poprawę daje reduktor    0.5 X 1.25″ i filtr Long pass 495. O połowę mniejszą poprawę daje sam reduktor ogniskowej. Na pewno filtr LP 495 będzie tym najlepszym filtrem szerokopasmowym. Światło LP zawiera się w granicy 300-500 nm. Gwiazdy stają się bardziej punkowe od środka, aż po krawędź pola widzenia. Łatwiej jest wyostrzyć obraz.

Filtr Orion Ultrablock na M42 działa dobrze ze zwykłym okularem, ale nie tak dobrze z kaskadą. Sprawia, że obraz jest zbyt ciemny. Ale przy dużym LP może skutecznie pomóc w blokowaniu światła.

Filtr księżycowy. Przy oglądaniu Jowisza użyłem też filtra księżycowego. Chociaż obraz był już znacznie zaciemniony dzięki warstwom filtra. Obraz planety został znacznie przyciemniony, ale nadal był trochę jasny.

Filtr czerwony  Baader # 25 może być przydatny przy obserwacjach. Jednak, chodzi tutaj raczej o ograniczenie zanieczyszczenia światłem LP. Pod ciemnym niebem niczego nie wnosi.

Odkryłem na ebay sprzedawcę w serwisie eBay o nazwie  bjomejag. Sprzedaje on dość tanio różne filtry.

W niektórych przypadkach np.: kompleks mgławic widoczna przez filtr H-alfa w Łabędziu (droga mleczna) jest lepiej widoczna niż w Gen 3.

 

Aby zmniejszyć jasność obrazu (złagodzić światło) w NT warto zastosować przy okularze filtr czerwony, pomarańczowy lub  bursztynowy. Zwróć uwagę, aby miał 30mm średnicy. Nie psuje on obrazu, trochę go przyciemnia i ładnie go uspokaja. Pomaga także w walce z drobnym szumem.  Można stracić nieco słabszych szczegółów. Mocno redukuje ilość zielonego światła wylewającego się przez okular. Także minimalizuje wpływ na adaptację do ciemności i czas potrzebny na ponowne przystosowanie oka. Pomaga również w kontrastowaniu, dzięki czemu lepiej widzisz regiony i struktury, które mogą mieć niższy kontrast. Filtr ma ogromny wpływ na składowe szumu i sprawia wrażenie spokojniejszego i gładszego obrazu. Przykładowy film.

Przykłady zastosowania filtra Amber po stronie okularu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Barlow i reduktor ogniskowej.

Łatwym i skutecznym sposobem zmniejszenia szumu jest użycie  barlowa x2. Spowoduje to przyciemnienie tła, pozostawiając wiele obiektów nadal widocznych. W rzeczywistości są bardziej widoczne w tym sensie, że będą teraz większe (zwiększają rozmiar obiektu).  Więc rozszerza to zastosowanie noktowizora. Ludzie łączą  nawet dwa barlowy 2 x, aby powiększyć obraz obiektu np. mgławice planetarne. Ogniskowe dochodzą nawet do 6 metrów, przy świetle F/ 40.

Aby zmniejszyć światłosiłę układu można zastosować reduktor ogniskowej. Dobrze sprawdza się reduktor 0.5 x w oprawie 1.25″. W większej oprawie 2″ daje beznadziejnie zamazany obraz. Standardowo powinien on być odsunięty około   16 mm od soczewki NT.

 

Nagrywanie obrazu.

 

Noktowizor ten umożliwia nagrywanie obrazów kamerą z rozdzielczością, aż 4k (!) oraz przy dużej szybkości klatek.

Kamera lub aparat muszą być ustawione bardzo blisko okna noktowizora. Korzystamy z zoomu kamery.

Wiele osób korzystających z cyfrowych noktowizorów wróciło z powrotem do P8079. Niestety cyfrówki nie dorównują parametrom temu noktowizorowi i do astronomii kompletnie się nie nadają (gigantyczne szumy i niska rozdzielczość).

Porównanie obrazów:

Porównanie obrazów z różnych NT.

Hałas termiczny, zwany również szumem Johnsona, występuje w każdym detektorze, którego temperatura jest powyżej zera bezwzględnego. Praca w niskich temperaturach zmniejszy widoczny szum wizualny. (Przechowuj wzmacniacz w chłodnym miejscu!). W każdym detektorze zawsze będzie jakiś „szum termiczny” powyżej zera absolutnego, ale jest to minimalny w porównaniu z hałasem lub niepożądanym światłem wytwarzanym przez zanieczyszczenie światłem LP. Stąd bardzo ważna jest ciemna miejscówka. A przy jasnym LP staje się konieczne użycie dodatkowo filtra.

 

Zdjęcia

 

Kilka zdjęć zrobionych przy użyciu obiektywu 50 mm F 1.4 i filtra H – Alfa.

Kilka zdjęć przy użyciu dobsona 10″ F/4 i filtra H-Alfa 7 nm Omegon 2″

 

LINKI

link1.  (zdjęcia z NT + specyfikacja)

link 2 (przykład zastosowania obiektywy 50/0.75)

Link 3 (zastosowanie soczewki asferycznej)

Link 4 (porównanie obrazów  NT Gen 1 z Gen 2+)

link 5 (opis dość spory)

Link 6 (zastosowanie obiektywu 80/1.5)

Link 7 (projekt hybrydowy)

Link 8 (test filtrów do NT)

Link 9 (blog o NT)

Link 10 (NT na forum ar15.com)

link 11 (szczegółowy opis o budowie NT)

Link 12 (opis)

 

Filmy.

 

Jak zmontować noktowizor?

Gwiazdy

Satelity

 

Satelity 2

 

Mgławica laguna

 

TU jest ciekawy kanał z filmami zrobionymi noktowizorami.

 

WADY I ZALETY.  PODSUMOWANIE.

 

Wady:

1. Waga, to chyba największy problem. I do tego P8079HP  jest dość duży.
2. Mocne zniekształcenie obrazu przy części zewnętrznej (efekt rybiego oka).
3. Stałe zielone tło. Jednak można zastosować tu filtr pomarańczowy (Amber filtr), aby skutecznie zmniejszyć ten efekt.
4. Bez filtra na okular (np. Amber) psuje też adaptację nocnego widzenia. Dwa ostatnie punkty dotyczą wszystkich noktowizorów.

Zalety:

1. Bardzo niska cena.
2. Bardzo duże wzmocnienie i jasny obraz.
3. Duża rozdzielczość.
4. Niskie szumy.
5. Uniwersalność w zastosowaniu. możliwość podłączenia różnych obiektywów, także kamery lub aparatu, a także okularów od teleskopu czy lupy.
6. Nie do pobicia w kategorii cena/jakość.
7. Możliwość zastosowania różnych filtrów, reduktora ogniskowej, czy barlowa w oprawie 1.25″.
8. na wybranych obiektach – mgławice wodorowe, czy gromady kuliste realnie zwiększa dwa lub trzy razy średnicę teleskopu.

 

Obraz jest na podobnym wzmocnieniu (jasności)  i nieco gorszej rozdzielczości od  Gen 3, zaś różnica w cenie jest gigantyczna – 100 USD do 4800 USD. To jest przepaść!

P8079HP jest lepszy niż wszystkie dostępne NT Gen1 i Gen 2. Gen3 ma mniej zniekształceń (bardziej płaskie pole) i mniejszą wagę. Gen3 wychwytuje nieco więcej słabszych obiektów. Za to P8079HP  ma jaśniejszy obraz i mniej szumów, ale tylko strefa centralna jest dobra i odpowiednia dla zastosowań astronomicznych. Strefa zewnętrzna jest naprawdę zła.

Patrząc na zdjęcia zrobione za pomocą wzmacniacza Collins I3 trzeciej generacji, nie widać jakieś ogromnej różnicy w porównaniu ze zdjęciami zrobionymi przez P8079HP.
Przynajmniej nic nie uzasadnia dwudziestokrotnej różnicy w cenie. Część różnicy musi wynikać z używanego sprzętu, gdzie dla I3 użyto znacznie lepszego refraktora 7″, a do P8079HP SCT 8″. Nie leżą one w tej samej lidze.
Wzmacniacze trzeciej generacji wydają się mieć lepszy kontrast i sygnał. Nie ma też tak mocnego zniekształcenia obrazu przy brzegu. Każdy chciałby mieć najlepsze dostępne urządzenie, gdyby tylko pieniądze nie wchodziły w grę…

Warto zainteresować się tym noktowizorem. Jest on niedoceniany w astronomii.